Ankara Etnografya Müzesi

TARİHÇE

Uluslaşma sürecini tamamlayan her devlet öncelikle kendi ulusunun geçmişini araştıran, ürettiği maddi ve manevi değerleri toplayan, bu değerleri topluma arz eden ve bu sayede söz konusu değerlere ulusal bir kimlik kazandırmayı amaçlayan ulusal müze projelerini gündeme getirmiştir.

Ankara Etnografya Müzesi de Türkiye Cumhuriyeti’nin bu minvalde ortaya koyduğu ulusal bir projenin sonucu olarak ortaya çıkmıştır.

Müzenin Mimarı Arif Hikmet KOYUNOĞLU, müteahhidi Erzurumlu Nafiz KOTAN Bey, mermer ustası Hüseyin Avni Efendi, kubbe üzerindeki bronz rölyef kalıpların dökümcüsü Hakkı Usta, Mühendisi ise Bahri Bey’dir.

İnşasına 1925 senesinde başlanılan müze binası 1926 senesinde tamamlanmış, , inşaatın bitimini müteakip Hamit Zübeyir KOŞAY 1.6.1927 tarihinde müdür olarak atanmıştır.

Bu tarih aynı zamanda Ankara Etnografya Müzesinin kuruluş tarihi olarak da kabul edilmiştir. Afgan Kralı Amanullah Han’ın ülkemizi ziyaret edeceği tarihe kadar hummalı bir çalışma ve hazırlık dönemi yürütülmüş, 27.05.1928 tarihinde Afgan Kralı’nın müzeyi ziyareti müzenin ilk açılış tarihi olarak kabul görmüş, 18.07.1930 tarihinde ise müze halkın ziyaretine açılmıştır.

Müzenin giriş holünde yer alan Mozale Alanı, 10 Kasım 1938 tarihinden, 10 Kasım 1953 tarihine kadar  15 yıl süreyle Ulu Önder Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK’e geçici kabirlik görevi üstlenmiş olup anılan tarihlerde müzecilik faaliyeti yürütülmemiştir. ATATÜRK’ün naaşının Anıtkabir’e nakli sonrasında müze 1956 yılının Uluslararası Müze Gününde yeniden halkın ziyaretine açılmıştır.

Yenilenen  teşhir ve tanzim çalışmaları neticesinde müze teşhirlerinde bugün dokuzu daimi “Ahşap Eserler Salonu, Hacı Bayram-ı Veli ve Tasavvuf Eserleri Salonu, El yazmalar ve Hat Levhalar Salonu, Güç ve İktidar Salonu, Çini Eserler Salonu, Ankara Evi Sokağı, Pişmiş Toprak-Cam ve Metal Eserler Salonu, Halı-Kilim Salonu,  Zarafet ve Estetik Salonu”, biri geçici “Geçici Teşhir Salonu” olmak üzere toplam on adet teşhir salonu bulunmakta olup; bu salonlarda Beylikler Dönemi, Selçuklu Dönemi ve  Osmanlı Dönemine ait  kapı kanatları, mihrap, minber  gibi ahşap işçilik örnekleri, Tasavvuf dervişlerinin kullanmış oldukları eşyalar, el yazması eserler ve hat levhalar, savaş araç ve gereçleri, çini ve porselen eserler, cam, pişmiş toprak ve metal eserler, halı-kilim örnekleri, takı ve kıyafet kültürüne dair eserler sergilenmektedir.